Er reden geen bussen. De taxichauffeur sprak amper Nederlands en hij kende de weg niet. Bij aankomst bleek één van de muntenautomaten kapot. Dat zorgde voor stress bij de vrijwilligers en dorst bij de ongeduldige gasten uit Brabant. Een dienblad vol bier stortte ter aarde. Langs het veld viel het reclamebord van Özgazi fetakaas op. De wedstrijd begon vijf minuten later omdat er een defect aan een doelnet was vastgesteld. De fanatieke aanhang van de thuisclub bestond uit een groep kinderen met rode lampjes, een trommel en een megafoon uit de speelgoedwinkel. Na de 1-0 gooiden de RKC-supporters bekers bier naar de spelers van De Treffers. Buiten maakten ze geen geluid maar in de rust klommen ze zingend op het biljart. ‘Spring vor Woalwik, spring vor Woalwik, hee, hee!’ De Groesbekenaren keken er met verbazing naar. Omdat de stewards het niet aan konden stapten twee veldwachters naar binnen. Het gedoe was onmiddellijk voorbij. Op de parkeerplaats bleek de bus van RKC te zijn ingesloten. Dus werd een hele lijst met kentekens en autotypes omgeroepen. Het werd 2-0 en iedereen vergat de bus en de auto’s. Achter de bar was het tappen geblazen. Een jonge aanhanger van RKC werd afgevoerd. Hij herhaalde steeds dat hij geen dief was. Naast mij zei een supporter van De Treffers dat ze in Brabant niet alleen bekend stonden om hun alcoholgebruik. Ik vroeg me af of hij wist hoe er in Nijmegen over Groesbeek wordt gedacht. Toen de taxi er weer was kon ook net de spelersbus weer gaan rijden. Bij wijze van groet stak iemand nog een middelvinger op.